Εορτή για τη μνήμη του Παύλου Μελά και τον Μακεδονικό Αγώνα
Στις 13 Οκτώβρη του 1904, προδόθηκε και χτυπημένος από βόλι, στα 34 χρόνια του, άφησε την τελευταία του πνοή στο χωριό Στάτιστα της Δυτικής Μακεδονίας, πολεμώντας για την ελευθερία της Ελληνικής μας Μακεδονίας ένας ήρωας, μια καρδιά καιόμενη από αγάπη για τον Χριστό και την πατρίδα. Ο Παύλος Μελάς ήταν ένα γενναίο παληκάρι, ωραίο στη ζωή και τη μάχη, με ιδανικά του την αρετή, την πίστη στον Θεό, τη φιλοπατρία και τη φλόγα της θυσίας για τον Θεό και τον άνθρωπο.
Έφτασε στη πολύπαθη Μακεδονία μας, αφήνοντας την οικογενειακή θαλπωρή, την προσωπική του ανέλιξη και έφτασε για να βοηθήσει τους πονεμένους Μακεδόνες.
Ο θάνατός του συσπείρωσε τον Ελληνισμό της Μακεδονίας, αφύπνισε την υπόλοιπη Ελλάδα και “…με τη σπίθα που άναψε στον καθένα, πολλοί που ήταν τυφλοί ως τότε, είδαν”, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Ίων Δραγούμης. Χρειάστηκαν τέσσερα ακόμη χρόνια σκληρών μαχών, στις οποίες συμμετείχαν αγωνιστές από όλα τα μέρη της Ελλάδας, μέχρι να ψηφιστεί, το 1908, καινούργιο Τουρκικό Σύνταγμα. Τέσσερα ακόμη χρόνια μετά, η Μακεδονία, γίνεται Ελληνική, κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-1913.
Εις μνήμην του θανάτου του μεγάλου αυτού ήρωα και με την ευκαιρία του εορτασμού της Απελευθέρωσης της πόλης μας, οργανώθηκε σχολική εορτή στον αύλειο χώρο του Σχολείου μας. Στην εκδήλωση συμμετείχαν τα Β1, Β2 και Ε2 τμήματα.
Τα παιδιά διάβασαν κείμενα που αναφέρονταν σε ήρωες Μακεδονομάχους, απήγγειλαν ποιήματα, τραγούδησαν τραγούδια. Γονείς και δάσκαλοι έμειναν ενθουσιασμένοι από το υπέροχο αποτέλεσμα.
Με το κόκκινο τριαντάφυλλο στο πέτο, βαμμένο με το αίμα του Μακεδονομάχου ήρωα Παύλου Μελά εγκωμίασαν και δόξασαν τους ήρωες που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία της Μακεδονίας μας.
Θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά που συμμετείχαν και στις δασκάλες των τριών τμημάτων που οργάνωσαν την εορτή.