Στην Κρύπτη του Αγίου Δημητρίου
Τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και την υπόγεια κρύπτη επισκέφθηκαν οι μαθητές/τριες της Ε΄ τάξης με τις δασκάλες τους, κ.Λαμπριανίδου Συμέλα, κ. Μηρτσέκη Βασιλική και κ. Μητροπούλου Ολυμπία και τον κ. Τσιούχα Δημήτριο, καθηγητή Φυσικής Αγωγής.
Η γνωστή σήμερα ως “Κρύπτη” αποτελούσε αρχικά ρωμαϊκά λουτρά. Ο Άγιος Δημήτριος είχε φυλακισθεί στα λουτρά καθώς δεν ήταν ένας απλός κρατούμενος. Ήταν γόνος μιας οικογένειας ευγενών και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού μέχρι που οι Ρωμαίοι ανακάλυψαν την χριστιανική του πίστη και τα κηρύγματα που έκανε σε άλλους ανθρώπους για τον Χριστό. Γύρω στο 300 μ.Χ. ο Άγιος Δημήτριος εκτελέσθηκε στο σημείο όπου ήταν φυλακισμένος, μέσα στα δημόσια λουτρά. Οι γονείς του Αγίου Δημητρίου πήραν άδεια και έχτισαν σε εκείνο το σημείο ένα εκκλησάκι-μνημείο για τον γιο τους. Όταν τα λουτρά έκλεισαν και με τα χρόνια θάφτηκαν, το εκκλησάκι αυτό αποτέλεσε την απαρχή της δημιουργίας μιας υπόγειας κοινότητας γνωστή σε εμάς ως χριστιανική κατακόμβη. Κατά την μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης, το 1917, αποκαλύφθηκαν οι κατακόμβες, μετά από ανασκαφές στα επομένα χρόνια, ήρθαν στο φως στο σύνολό τους.
Αρχικά, στην Κρύπτη οι Θεσσαλονικείς τιμούσαν τον Άγιο μέσω του αγιάσματος, που ελάμβαναν από την κρήνη στην οποία έρρεε από πηγάδι που σώζεται μέχρι και σήμερα βόρεια του Ιερού. Μετά τον 10? αι. η κρήνη συνδέεται με το Μύρο που συνέλεγαν οι πιστοί από τις δεξαμενές της με διάφορα αγγεία, πήλινα, γυάλινα ή μεταλλικά.